สวัสดีพี่ๆน้องๆทุกคนที่ติดตามศูนย์ข่าวทดลองสวนกุหลาบวิทยาลัย ริงสิตมาโดยตลอด ภาพที่ทุกคนเห็นด้านบนเป็นภาพแปรอักษรที่สนามกีฬามหาลัยวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์รังสิต ในวันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ.2550



ภาพแปรอักษรหนึ่งภาพ

-:ไม่ใช่ว่ามีงานหรือมีเงินแล้วจะแปรภาพนี้ได้:-

-:ไม่ใช่ว่ามีโค้ดแล้วจะแปรภาพนี้ได้:-

-:ไม่ใช่ว่ามีเพลตแล้วจะแปรภาพนี้ได้:-

-:ไม่ใช่ว่ามีคนแปรแล้วจะแปรภาพนี้ได้:-

-:ไม่ใช่แค่มีชุมนุมเชียร์และแปรอักษรก็จะแปรภาพนี้ได้:-



กว่าจะเป็นภาพนี้ได้ เพราะทุกๆคนต่างหากที่ร่วมกันสร้าง ร่วมกันก่อให้เกิดการแปรอักษร เราชาวสวนกุหลาบฯ รังสิตต่างหากที่ร่วมมือกัน ก่อให้เกิดความภูมิใจ ไม่ใช่แค่ชุมนุมแต่เป็นทุกๆคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับโรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย รังสิต รวมทั้งผู้ปกครองของนักเรียนที่เรียน ณ ที่นี้ด้วย



แม้ว่างานวันนั้นจะเกิดอุปสรรคมากมาย ทั้งฝ่ายโสตทัศน์ที่ไม่ได้เตรียมพร้อมอุปกรณ์ไว้ก่อนงานจะเริ่มทั้งๆที่ควรจะทำการติดตั้งก่อนหน้าน้องจะมาเป็นชั่วโมง การลำเลียงน้องๆ เหตุการณ์ไม่คาดคิดอย่างฝนที่จะตกขณะแปรอักษร น้องๆเองก็ไม่เคยซักซ้อมกับปัญหาที่เกี่ยวกับเพลตเมื่อขึ้นแปรอักษร การทำความเข้าใจกับกองสวัสดิการ การปฎิบัติงานร่วมกับอาจารย์



แต่ทุกคนก็ไม่ย่อท้อกับอุปสรรค เราไม่หนีปัญหา และพยายามช่วยโรงเรียนของเรา คงเพราะความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันของเราที่ทำให้เรามีวันนี้ เพราะว่าเราทุกคนมีเลือดสีเดียวกัน ที่สูบฉีดชะโลมกายให้มีชีพทุกวันนี้

เลือดสวนกุหลาบฯ รังสิต



สำหรับน้องที่ไม่ได้ขึ้นอัฒจรรย์ น้องรู้ไหมว่าทำไมน้องไม่ได้ขึ้น ลองถามตัวเองก่อน ว่าทำไมนะ ทำไมเราจึงไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของภาพ สำหรับม.2น้องเหลืองานเดียวที่จะได้ทำในเทอมที่2 น้องทำงานนี้เต็มที่ไหม น้องม.1 ก็อย่าปล่อยให้ตัวเองนั้นสายเกินไป

น้องลองคิดดูนะ ในอีก30ปีข้างหน้า น้องอยู่ในฐานะผู้ปกครองของนักเรียนคนหนึ่งที่เรียนอยู่สวนกุหลาบฯหรือลูกของน้องเห็นการเชียร์และแปรอักษรของชาวสวนกุหลาบฯ น้องจะตอบลูกว่าอย่างไร เมื่อลูกของน้องถามถึงการเชียร์และแปรอักษรของชาวสวนกุหลาบฯ แต่น้องตอบไม่ได้ ทั้งๆที่น้องคือศิษย์เก่าสวนกุหลาบฯ รังสิตแต่ไม่เคยขึ้นอัฒจรรย์ ไม่เคยร้องเพลงของสวนฯ ไม่เคยเชียร์แปละแปรอักษร ไม่เคยคิดจะทำกิจกรรมอะไร ไม่รู้จักวันสถาปนาโรงเรียน ไม่รู้ที่มาของเพลงมาชชมูพู-ฟ้าและเพลงโรงเรียน

การโกหกตัวเองว่าตนเองเป็นสวนฯก็น่าผิดหวังเท่าๆกับการโกหกลูกตัวเอง ไม่ต้องมาบอกว่าเมื่อมีงานทำแล้วจะกลับมาบริจาคเงินช่วยโรงเรียน ทั้งที่ตอนนี้น้องมีโอกาสที่จะช่วยแต่ไม่ช่วย มีโอกาสทำในฐานะศิษย์ปัจจุบันน้องก็ไม่เลือกที่จะทำ

อย่าให้ทุกอย่างมันสายเกินไป อย่ามานั้งรำพึงรำพรรณว่าสมัยนั้น ฉันมีโอกาสแต่ฉันเลือกที่จะไม่ทำ แล้วอย่ามาร้องบอกโลกว่าเราเป็นสวนฯให้อับอายเขา แล้วน้องบางคนที่ขึ้นไปแล้ว จะพร้อมรึไม่พร้อมเรารู้กัน ครั้งหน้าต้องดีกว่านี้ เจ๋งกว่านี้ ทำให้เขารู้ว่าเรา "ชาวสวนกุหลาบฯ รังสิต" ขอประกาศศักดาความเป็นสวนฯอยู่ตรงนี้ ที่อยู่บนอัฒจรรย์ด้วยความเป็นสวนฯทั้งกายและใจ

จาก...พี่แจง รุ่น11[บก.(ร่าง)ใหญ่]



ผอ.พีระ ผู้อำนวยการโรงเรียนคนปัจจุบัน



น้องรุ่น 14และ15 ผู้เสียสละเพื่อโรงเรียน อดทนเป็นเยี่ยม น่ารักสุดยอด และพี่ก็แอบรักน้องเหมือนกันนะ