ศิลป์ญี่ปุ่น ตอน 2 : ไดอารี่สายนี้มีแต่เรา

ว่าด้วยเรื่องการเรียน

สำหรับการเรียนของศิลป์ญี่ปุ่นนั้น ก็จะเรียนตั้งแต่สากกระเบือยันเรือรบ (ล้อเล่นๆ) ก็จะเรียนตั้งแต่ตัวอักษรญี่ปุ่น ไปยันจนพูดได้อ่ะค่ะ ก็เหมือนกับการเริ่มเรียน ก-ฮ จนเราพูดภาษาไทยได้ถึงวันเนี้ย ฮ่าๆๆ

เริ่มแรกจะเรียนตัวอักษรก่อน ตั้งแต่ อะ อิ อุ เอะ โอะ และก็จะมีคำศัพท์เล็กน้อย หลังจากนั้นก็จะเริ่มยากขึ้นเรื่อยๆ ค่ะ เหมือนกับเราเรียนภาษาอังกฤษแหละ ก็เริ่มด้วยประโยคทักทายง่ายๆ ก่อน คำพูดที่ใช้ทั่วไปในชีวิตประจำวัน แล้วก็จะมีบทสนทนา หลักภาษาญี่ปุ่น คำศัพท์ในแต่ละบท และที่ขาดไม่ได้คือ คันจิ นั่นเอง

ศึกษามาหน่อยก็ดีนะ เพราะจะรู้สึกว่าได้ไวขึ้น และพอรู้เรื่องมาหน่อยหนึ่ง

เราจะเรียนญี่ปุ่นอาทิตย์ละ 6 คาบค่ะ (ดูหนักหนาสาหัสเนอะ) บางทีคนจัดตารางสอนก็จัดให้เรา 4 คาบต่อวัน

- -“ แต่เดี๋ยวนี้ก็จะเปลี่ยนเป็นเรียนทุกวันแล้วค่ะ คือจะไม่ให้ลืมภาษาญี่ปุ่นกันเลยทีเดียวเชียว

ส่วนวิชาอื่นๆ ก็มีดังนี้…

วิชาภาษาอังกฤษ พฐ. 3 คาบ

วิชาภาษาอังกฤษ พต. 1 คาบ

วิชาภาษาไทย 2 คาบ

วิชาสังคมศึกษา 2 คาบ

วิชาพระพุทธศาสนา 1 คาบ

วิชาคณิตศาสตร์ 2 คาบ

วิชาวิทยาศาสตร์ 2 คาบ

วิชาสุขศึกษาและพลศึกษา 2 คาบ (แยกเป็นสุขฯ กับ พละ)

วิชาเทคโนโลยีสารสนเทศ 2 คาบ

วิชาศิลปะ 1 คาบ

วิชาเพิ่มเติม 1 2 คาบ

วิชาเพิ่มเติม 2 2 คาบ

เฮ้ย.. เยอะอย่างประหลาด... (จากตารางสอนพี่ บัตินี้อาจเปลี่ยนไปแล้ว.)

วิชาที่เด็กศิลป์ญี่ปุ่นติดศูนย์ 0 มากที่สุด คือวิชา..คณิตศาสตร์จ้า รองลงมาก็วิทย์ (ก็ไม่แปลกหรอกเนอะ เห้อะๆ) พวกวิชาวิทย์กับคณิตเราจะเรียนแค่พื้นฐานนะ ไม่ค่อยลงลึกแบบพวกสายวิทย์ อาจารย์จะสอนไม่ค่อยยากหรอก ..แต่ออกข้อสอบยาก เวลาเรียนเราต้องตั้งใจฟังนะ เพราะถ้ามัวแต่คุย แต่งหน้า ทำผม น้องเอ้ย.. พอถึงตอนสอบก็มานั่งไม่รู้เรื่อง แย่เลยน่ะ คือก็รู้ว่าอุตส่าห์หนีมาแล้ว ฮ่าๆ แต่ตั้งใจกันเหอะ นะ..

วิชาภาษาไทย.. อืมห์.. ถ้าน้องโชคดีน้องก็จะเจอกับอาจารย์จุฬีนาถ แต่ถ้าน้องไม่ทำบุญมามากๆ ล่ะก็ น้องก็จะเจอกับอาจารย์บุบผาจ่ะ แต่พี่นั้นคงทำบุญมามากเหลือเกิน (หึหึหึ) แต่อาจารย์ท่านก็สอนดีทั้งสองคนแหละนะ เพียงแต่ว่าอาจารย์บุบผาแกเป็นอาจารย์ฝ่ายปกครอง เหล่าบรรดานักเรียนหญิงผู้นำแฟชั่นทั้งหลายจะกลัวแกเป็นพิเศษ แต่เวลาสอบเห็นเขาบอกว่ายากเหมือนกัน สู้ๆ นะ วิชาภาษาไทยไม่ใช่ง่ายๆ นะ ยากนะเออ อย่าดูถูกภาษาไทย..

วิชาสังคมกับพระพุทธศาสนา .. มันดูเหมือนจะง่ายนะ แต่พี่ว่ามันยาก เพราะเนื้อหามันเยอะ เยอะมากๆ จำกันให้หัวปูดกันทีเดียว แต่ถ้าฟังอาจารย์น่ะจะเข้าใจ เพราะอาจารย์สังคมเขาจะสอนแนวเล่า เล่าให้ฟัง มันจะสนุก น้องต้องสนุกไปกับมัน แล้วน้องก็จะจำได้อัตโนมัติ แต่หลายคนนี่จะหลับกันให้ได้.. เวลาเรียนอย่านั่งหลังห้อง เพราะน้องจะไม่ได้ยิน.. (มันชอบคุยกัน) แล้ววิชาพระพุทธศาสนาจะเป็นวิชาที่ไม่ค่อยยากนะ งานจะน้อย แต่ต้องทำงานให้เสร็จส่งตรงเวลา เพราะเมื่องานน้อย ทุกงานจึงสำคัญยิ่ง แต่จะเรียนไม่ยาก แต่ข้อสอบนี่พากันอยากเข้าวัดทั้งนั้น..

วิชาภาษาอังกฤษ ก็เป็นวิชาที่สำคัญลองจากภาษาญี่ปุ่นเลยนะ ก็จะเรียนยากๆ เหมือนเดิม แล้วก็มีสติ้วเด้นวีคลี่ (Student Weekly) เวลาเรียนภาษาอังกฤษห้องก็จะเงียบๆ แล้วก็จะคุยกันมั่ง เรียนสบายๆ แต่ถ้าถึงเวลาเรียกตอบนี่จะนั่งกันตูดไม่ติดเก้าอี้กันทีเดียว..

วิชาเทคโนโลยีสารสนเทศ หรือคอมพ์นั่นเอง เป็นวิชาที่ชอบมากที่สุด เพราะจะได้เล่นคอม อยู่ห้องแอร์ ส่วนตัวแล้วพี่ชอบคอมพ์อยู่แล้ว เกรดก็เลยจะดีเป็นพิเศษ.. โฮะๆๆ แต่อาจารย์ที่สอนเขาละเอียดมากเลยนา เช็คว่ามาเรียนรึเปล่า ลอกงานรึเปล่า ส่งงานครบรึเปล่า แล้วก็จะเอาชาร์ตคะแนนให้ดูทุกอาทิตย์ (กระตุ้นๆ) แต่คนที่ไม่ได้ฟังเวลาเรียนมันก็เหมือนจะหลุดไปเลย พวกผู้ชายมันก็จะเล่นเกม(ดอทเอ)กัน พวกนี้นี่มีความสามารถจริงๆ อืมห์

วิชาสุขศึกษา .. เป็นวิชาที่น่าเบื่อมาก.. (สำหรับพี่) ไม่ค่อยมีใครเห็นความสำคัญ.. วิธีสอนของอาจารย์คือ สอนแล้วให้ทำงานในห้องไปเลย เพราะถ้าให้งานค้างไว้ สุดท้ายมันจะไม่ส่งกันอ่ะเด้ ข้อสอบมันก็อยู่ในหนังสือนั่นแหละ เวลาเรียนก็ดูว่าอาจารย์แกพูดเรื่องอะไรบ่อยๆ เรื่องนั้นล่ะออก ชัวร์ๆ ส่วนวิชาพละ ก็จะเรียนกีฬา (แล้วจะให้เรียนอะไรล่ะเออ) ก็ไม่ยาก ผู้ชายมันชอบเล่นกัน เป็นคาบที่เพื่อนๆ มีโอกาสเล่นด้วยกันเหมือนครั้งยังวัยเยาว์ อิอิ แต่พอปลายๆ เทอมทีไร อาจารย์มักจะหายหน้าหายตาไปทุกที แล้วคะแนนก็หายไปซะงั้น (พี่ได้เกรด 2 วิชาพละมา 2 เทอมแระ รู้สึกแค้น + + ฮิฮิ)

วิชาศิลปะ .. พี่ว่าค่อนข้างสนุกทีเดียว แต่ห้องเรียนศิลปะมันจะร้อน(ตอนบ่าย) พัดลมนี่ก็จะน้อยมาก เรียนก็สนุกดีนะ วาดรูป ระบายสี แล้วก็พวกเนื้อหาเกี่ยวกับศิลปะ เวลาเรียนในห้องบรรยากาศก็จะหน่ายๆ ไม่ค่อยกระตือลือล้นเท่าไหร่ วิธีได้คะแนนดีคือส่งทุกงาน ตรงเวลา สอบเกิน 70% แล้วเกรด 4 จะลอยมาเอง..

วิชาเพิ่มเติม ขี้เกียจอธิบาย แต่มีให้เลือกดังนี้ ช่างไม้, ช่างไฟ, ผ้าบาร์ติก, ดอกไม้ใยบัว, การปลูกดอกไม้กระถาง, วาดเส้น, สีน้ำ, คอม1, คอม2 มีแค่เนี้ยมั้ง จำได้แค่เนี้ย

*หมายเหตุ – เพิ่มเติมคอมเสียเพิ่ม 500 บาท แต่ว่าจะสอนอะไรก็แล้วแต่อาจารย์ประจำวิชาจะบอก เขาเปลี่ยนไปเรื่อย โดยแบ่งเป็น 2 วัน คือ คอม1, คอม2 สอนคนละวิชา สามารถเลือกคอมได้ทั้ง 2 วัน (ถ้าไหวน่ะ)

แต่แนะนำให้เรียนอะไรง่ายๆ เพราะจะได้ไม่เหนื่อยนะจ๊ะ

เสื้อฮัปปิ

โอ้ววววว เสื้อฮัปปิ เสื้อนี้มันหมายถึงอะไรกัน?? รึว่า.. รึว่า!!! โป้กกก!! (โดนโบกอย่างแรง) เสื้อฮัปปิก็คือเสื้อแบบญี่ปุ่น เป็นเสื้อสำหรับใส่เวลามีงานเทศกาลของญี่ปุ่น แต่เสื้อฮัปปิสำหรับเรานั้นเอามาใส่แค่วันลานวิชาการเท่านั้น..... ล้อเล่น! เสื้อฮัปปิใส่ที่ไหนก็ได้ ใส่โชว์ก็ได้ (พี่ใส่ไปเดินฟิวเจอร์) เสื้อฮัปปิเปรียบประหนึ่งเสื้อประจำห้องและรุ่นเลยนา เห็นอาจารย์บอกว่าจะไม่ให้ซ้ำแบบกัน อย่างของรุ่นพี่จะเป็นสีแดง ตัวอักษรสีดำ ลายขาว ส่วนของปีก่อนเป็นสีน้ำเงิน ตัวอักษรสีแดง ลายขาว เวลาใส่ก็ใส่กับอะไรก็ได้ เป็นเอกลักษณ์ของศิลป์ญี่ปุ่น คือทุกคนต้องมี ต้องซื้อ สงวนตัวละ 450 บาท (แต่ไม่รู้จะขึ้นราคาอีกป่าวนะ)

กิจกรรม

กิจกรรมเด่นที่สุดของศิลป์ญี่ปุ่นคือ ได้ต้อนรับนักเรียนจากโรงเรียนฮิกาชิอุจิ ซึ่งเดินทางมาจากญี่ปุ่นเลยนา ปีนี้เขาก็จะมาอีก เป็นการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมกัน คือเค้ามาโชว์วัฒนธรรมเค้า แล้วก็ดูวัฒนธรรมเรา ส่วนเราก็โชว์เค้า แล้วก็ดูเค้าเหมือนกัน โดยจะมากันประมาณเดือนมิถุนายน จะเป็นอะไรที่ตื่นเต้นมากๆ เพราะเราจะได้เห็นเด็กนักเรียนญี่ปุ่นตัวเป็นๆ (พูดเหมือนเขาหายาก - -“) แล้วเราก็จะต้องพูดกับเขา!!

สิ่งที่นักเรียนศิลป์ญี่ปุ่นต้องทำคือ คิดการแสดง ว่าเราจะโชว์อะไรเค้าดี บางทีอาจารย์ก็คิดให้ จะเป็นการโชว์ความสามารถว่าเราพูดภาษาญี่ปุ่น หรือร้องเพลงได้นา แล้วเราก็ต้องเตรียมกิจกรรมที่เกี่ยวกับไทยๆ ด้วย เพื่อจะไปทำกิจกรรมกับเขา ในช่วงแลกเปลี่ยนกันแต่ละกลุ่ม โดยจะแบ่งนักเรียนในห้องเป็นกลุ่มๆ แล้วให้แต่ละกลุ่มคิดว่าจะทำกิจกรรมอะไร อย่างเช่น สอนเขียนชื่อภาษาไทย การละเล่นไทย รำไทย ขนมไทย ฯลฯ เราก็ต้องแสดงและให้ข้อมูลเค้า อย่างตอนที่พี่ทำ พี่ก็ทำเกี่ยวกับชุดไทย เอาชุดไทยมา แล้วก็ลองให้เขาใส่ เขาก็ดูตื่นเต้นนะ แต่บ้านเรามันร้อนอะน้อง ทำไปเหงือตกไป แบบตะกุกตะกัก ส่วนทางนักเรียนญี่ปุ่นเขาก็แบ่งกลุ่มมา เราก็จับกลุ่มกัน เขาก็เอาของเล่นโบราณญี่ปุ่นมาให้เราเล่น อย่างลูกข่างอะไรแบบนี้ สนุกมากๆ (แถมเด็กญี่ปุ่นยังน่ารักอีกตะหาก) แล้วพอจบกิจกรรมแลกเปลี่ยน เราก็จะแลกเปลี่ยนอีเมลกัน อ่อ.. พี่ทำนามบัตรให้เค้าเลยแหละ เอิ๊กส์ๆๆๆ

เมื่อเราจับกลุ่มกันปุ๊ป เราก็ต้องแนะนำตัว พี่ก็อาจารย์สั่งมาให้แนะนำเป็นภาษาญี่ปุ่น ก็ท่องกันไม่หวั่นไม่ไหวเลยทีเดียว ก็ตื่นเต้นแปลกๆ ดี เด็กญี่ปุ่นเขาก็น่ารักนะ จะหัวเราะ จะยิ้มตลอด อยู่แล้วไม่ค่อยเครียดเลย อ่อ.. เราทำกิจกรรมกันบนชั้น 4 โรงยิมนะ คิดดูสิมันจะร้อนขนาดไหน - -“ ภาษาอังกฤษไม่ต้องพูดถึง เราก็ไม่ค่อยเก่ง เขาก็ไม่ค่อยเก่ง ฉะนั้นโซโล่อังกฤษไปบางทีเขาก็ไม่เข้าใจนะ เหอะๆ ขอบอกว่าเห็นหนุ่มญี่ปุ่นแล้วใจตุ้มๆ ต่อมๆ มาก คือแบบเหมือนราศีจับแปลกๆ ฮ่าๆๆ น่ารักมากๆ เลย

หลังจากทำกิจกรรมของเด็กศิลป์ญี่ปุ่นกับนักเรียนญี่ปุ่นจบแล้ว เราก็จะพาเขาไปดูพวกวัฒนธรรมอื่นๆ อย่างเช่น มวยไทย ตะกร้อ แล้วก็จะมีการเล่นกีฬาระหว่างเด็กไทยกับเด็กญี่ปุ่นด้วย

รุ่นพี่ที่ประสบความสำเร็จ

มีรุ่นพี่เยอะแยะเลยน้องที่เขาติดม.รัฐบาลกัน อย่างรุ่น 10 ก็มีติดจุฬาฯ ธรรมศาสตร์ ศิลปากร ราชมงคล เยอะแยะน้อง มีแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้นแหละ ที่ต่อเอกชน เพราะเอกชนเขามีเทคโนโลยีดีกว่า คนชอบทางคอมก็จะไปเอกชนกันเยอะ

คณะที่น้องๆ สามารถไปต่อได้

คณะมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์

คณะศิลปศาสตร์

คณะรัฐศาสตร์

คณะวารสารศาสตร์และสื่อมวลชน

คณะอักษรศาสตร์

คณะนิเทศศาสตร์

คณะครุศาสตร์

คณะศึกษาศาสตร์ (ภาษา-สังคม)

คณะนิติศาสตร์

คณะบรรณารักษ์ศาสตร์

ครุศาสตร์และศึกษาศาสตร์ (ด้านภาษา - สังคม) เป็นต้น

คณะมัณฑนศิลป์

คณะโบราณคดี

คณะศิลปะศาสตร์

วิทยาการการจัดการโรงแรมและการท่องเที่ยว

หรือบางคนชอบเกษตร ประมง ฯลฯ ก็น่าจะเลือกได้นะ พี่ไม่ค่อยรู้อ่ะ.. 55+

เป็นไงล่ะ เข้าได้เยอะชิแม๊ะ ฮ่าๆๆๆ กัมบะเตะเน๊ะ พยายามเข้า สู้ๆ